मग दिवसभर ती प्राजक्ताची चुकार फुलं तुझी आठवण करून द्यायचे...
रात्रि मुद्दामच तुमच्या कुंपणालगत माझी गाड़ी पार्क करायचो मी. रस्त्यावर डोकावणार्या प्राजक्ताच्या बरोबर खाली... सकाळी मग प्राजक्ताच्या नाजुक, ओलसर फुलांचा सडा पडायचा रस्ताभर. माझ्या गाडीवर पण त्यांचा नाजुकसा थर जमायचा.
तुझ्या वाढदिवसाला लावलेला तो प्राजक्त , रोज त्याला पाणी घालताना पुसटशी दिसणारी तू आणी त्या फुलांचा माझ्या गाडीवर होणारा ओलसर स्पर्श !! इतकाच काय तो संबंध आपला !
अणि दिवसा-आड़ न चुकता तुझे बाबा मला शिव्या घालत माझ्या गाड़ीतली हवा सोडून द्यायचे... मग उशीर झालेला असुनही मी गाड़ी पुढच्या चौकात ढकलत न्यायचो. गाड़ी न पुसता, फुलं तशीच ठेउन, प्राजक्ताच्या मंद गंधात गाड़ी रेटत रहायचो.
आणि मग कधी गाडीला किल्ली लावताना एखादे फुल शेजारी हसत असायचे...
कधी वेगात निघालो तर स्पिडोमीटरच्या बाजूला कोपर्यात एखादे घाबरून बसलेले असायचे...
कधी एखादे फुल किक मारताना दुखावालेले असायचे...
निवांत कधीतरी मागच्या सिट वर पडून रहायची काही फुलं...
अणि कधितर मागचं सिट काढलं की त्याखाली पण "Surprise !!" म्हणत हसणारी काही फुलं सापडायची.... जिथवर पोहोचू शकणार नाहीत असं वाटलेलं तेथेही गुपचुप पोहोचलेली असायची.....
फुटरेस्ट, साड़ी-गार्ड मधे कुठेकुठे वेलबुट्टी सारखी सजुन बसायची काही फुलं.....
मग दिवसभर ती चुकार फुलं तुझी आठवण करून द्यायचे ...
तुमच्या 'नो पार्किंग' मधे गाड़ी पार्क केल्याचे हे फायदे...
नाहीतरी मनाला तरी कुठं कळतं स्वताला कुठं 'पार्क' करावं ते !!!
3 comments:
last line......! wow.
having good time while reading ur posts.
good to hear that someone is having good time reading my not-so-good blog :)
now thisss was a writer in making.. hope the work is accomplished now :-)
Post a Comment